Merhabalar,
Merhaba sevgili okurlar,
Geçtiğimiz haftalarda yapılan boykot sonrası restoran ve kafelerdeki fiyat listelerinde gözle görülür değişiklikler oldu. Fark etmişsinizdir. Öyle etkili bir boykot oldu ki, ben yalvaran kafe sahipleri, benzin döküp kendini yakmaya çalışan restoran müdürleri gördüm sırf müşterileri geri çekebilmek için.
Boykot sonrası önümüzdeki ayın enflasyon rakamlarına yansıyacak ciddi düşüşler olacaktır. Ne var ki yerel halk henüz ikna olmadığı için Nisan ayı enflasyon beklentileri %70’ler düzeyinde dans ediyor.
Ahh yerel halk ahh…
Senin yüzünden bu enflasyon. Bir ikna olsan. Açlık sınırının üzerinde refah içinde yaşadığına inansan, Mars’a koloni kuracağız da sende iş yok.
O değil artık yerelleşen ama milliyet farkına takılmadan hayatını sürdüren halkta memnuniyeti kaybedecek gibi. Baksana orada burada ruhsatsız diye dükkan kapatıyorlar, tabela indiriyorlar. Yakında orada da bir kavga başlar.
İşin güzel tarafı kamuda tasarruf rüzgarı da başladı.
Yalnız tasarrufun halk tarafından da tam anlaşılmadığı kanısındayım. İktidar tasarrufa olması gereken yerden başladı.
Müfredattan integrali kaldırarak ciddi bir tasarruf kalemi elde edildi. Böylece çocuklar, değişkenler arası toplamayı geç öğrenecek ki, ilerde açlık sınırı ile yoksulluk sınırı arasındaki değişenleri hesaplarken TÜİK verilerini baz alsınlar.
Daha önce evrimden tasarruf etmişlerdi. Evrim yerine ahlaksızlık olmasın diye yola çıkıp müfredatı 21.yüyzyılın ötesine taşımışlardı ya, neyse…
Bu kadar siyasi gönderme yeter arkadaş.
Biz önümüze bakalım. Ekonomi de toparlanma sinyalleri olduğunu görebiliyorsunuz. TCMB rezervlerinde olumlu toparlanmanın ama…
Aması var. Bu toparlanma gerçekten ışığı gördüğümüzün işareti mi?
Kredi derecelendirme kuruluşlarına kalsa ülke, üç gün önce sürünüyordu şimdi şahlandı şahlanacak. Hepsi ya not ya görünüm arttırma telaşında. Yahu durun, ne değişti ülkede bu kadar kısa sürede?
Enflasyon mu dizginlendi?
Cari açık mı toparladı?
Merkez Bankası rezervlerinde sıçrama mı yaşandı?
Döviz kurunda gözle görülür bir toparlanma mı oldu?
Hepsi bir tarafa faiz arttırım kararının belirli bir seviyede durması mı para politikasının sıkı duruşu sadece?
Eee mevduat stopajları neden yükseldi o zaman, örtülü bir faiz indirimi olsun diye mi?
Sevgili okur, muhtemelen buraya kadar okuduysan bu soruların cevabını da zaten veriyorsundur.
Maliye politikalarında bir düzenleme olmadan, demokratik süreçler içerisinde bir iyileşme olmadan, adalet kavramı mülkün temeli haline gelmeden biz daha önce nasıl not düştüğünde bağırıyorsak şimdi notumuz çıktığında da bir o kadar şaşırıp duracağız.
Çünkü reel anlamda sürekli değer kaybeden paramızın daha da hiçbir şey satın alamadığını gördüğümüzde o artan görünüm ve kredi notlarını ekmek arasına koyar yeriz.
Rakamlar ile oynamak ve rakamların anlamlarını bakış açımıza göre değerlendirmek kolay. Önemli olan o rakamların gerçek hayatta neyi elde edebildiği.
Yazının sonunda itibardan tasarruf olmaz da diyeyim ki, yapılacak yeni kamusal harcamalara karşı tarafım belli olsun.
Emre Balıca
Güncel haberler için bizi takipte kalmayı unutmayın!